Ακόμη και ανασχηματισμό στις ΔΕΚΟ φέρνει η ένταξή τους στο υπερ-Ταμείο !
Συνδιοίκηση με τους θεσμούς φέρνει για τις πιο εμβληματικές από τις ΔΕΚΟ η ένταξή τους στο νέο υπερ-Ταμείο, γεγονός που συνεπάγεται τεκτονικές αλλαγές στον πελατειακό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονταν ανέκαθεν από το ελληνικό κράτος.
Όχι μόνο για τις αστικές συγκοινωνίες που πέρασαν το καλοκαίρι στο νέο Ταμείο, αλλά και για τη δεύτερη φουρνιά των επτά ΔΕΚΟ που περιλαμβάνει πολλά βαριά ονόματα, και που όπως αποκαλύπτει το τεχνικό μνημόνιο συνεργασίας που διέρρευσε χθες, θα μεταβιβαστούν σε αυτό από το φθινόπωρο.
Σε αυτές ανήκουν η ΔΕΗ (μεταβιβάζεται ποσοστό 34%), ο ΑΔΜΗΕ (51%), η ΕΥΔΑΠ (50%), η ΕΥΑΘ (51%), μαζί με το σύνολο της ζημιογόνου ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, δηλαδή την ΕΛΒΟ, την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), συν το Αττικό Μετρό, και τις Κτιριακές Υποδομές (ΚΤΥΠ).
Στο καλό σενάριο, όπου το νέο Ταμείο δεν θα αποτελέσει ένα ακόμη πάρκινγκ υγιών και ζημιογόνων ΔΕΚΟ, τα πρόσωπα που θα αναλάβουν το τιμόνι του και τα οποία δεν είναι ακόμη γνωστά, δεν θα διστάσουν έναν "ανασχηματισμό", δηλαδή αλλαγές στην ηγεσία των κρατικών επιχειρήσεων που θα ενταχθούν σε αυτό, αν δεν προσαρμοστούν με τα νέα δεδομένα.
Ποια είναι αυτά; Αρχές εταιρικής διακυβέρνησης, επαγγελματικό μάνατζμεντ, καλύτερη διαχείριση, περιστολή δαπανών, δηλαδή πρακτικές που σε άλλες ΔΕΚΟ εφαρμόζονται, και σε άλλες παραμένουν ακόμη το ζητούμενο, αφού ταλαιπωρούνται ακόμη από "αμαρτίες" του παρελθόντος ή του παρόντος.
Τι σημαίνει αυτό στη πράξη; Σύγκρουση με κατεστημένες νοοτροπίες, με συντεχνίες, με μικρά ή μεγαλύτερα συμφέροντα, γεγονός που σε συνδυασμό με το άνοιγμα των εργασιακών από το φθινόπωρο, εύκολα μπορούν να δημιουργήσουν ένα εκρηκτικό μείγμα, τα προεόρτια του οποίου βλέπουμε στις συγκοινωνίες.
Σε αμηχανία η κυβέρνηση, δίχως κάποιο σαφές σχέδιο, επιχειρεί με πρώτο και καλύτερο τον υπ. Υποδομών Χρ. Σπίρτζη να καθησυχάζει με κάθε ευκαιρία τους εργαζομένους πως δεν διακυβεύονται εργασιακές κατακτήσεις. Λέει όμως τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή, προβλέπει πως οι ΔΕΚΟ πρέπει να ανασυγκροτηθούν, και τούτο συνεπάγεται επώδυνες αλλαγές, που δεν αποκλείεται να αγγίξουν και ευαίσθητες εργασιακές χορδές, όπως σχεδόν πάντα συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Διαβάζοντας το νόμο για το υπερ-Ταμείο, αναφέρεται κατηγορηματικά ότι ο σκοπός της Εταιρείας Δημοσίων Συμμετοχών όπου και περνούν οι ΔΕΚΟ είναι να τις "διαχειρίζεται επαγγελματικά, να επαυξάνει την αξία τους, να αξιοποιεί τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ όσον αφορά την εταιρική διακυβέρνηση", να θέτει ως στόχο "τη μείωση των λειτουργικών εξόδων", ενώ οποιαδήποτε ρύθμιση που "παρέχει οικονομική ενίσχυση πρέπει να συνάδει με το ευρωπαϊκό δίκαιο".
Ανασχηματισμός
Το σημαίνουν όλα αυτά; Πρώτα-πρώτα, αλλαγές στην ηγεσία όσων ΔΕΚΟ οι διοικήσεις τους δεν προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Από τη στιγμή που η δημόσια περιουσία της χώρας είναι η εγγύηση για το δάνειο των 86 δισ. ευρώ του 3ου Μνημονίου, το πιθανότερο είναι ότι οι θεσμοί θα απαιτήσουν αλλαγές στην κορυφή της διοίκησης όσων κρατικών εταιρειών ενταχθούν στο νέο Ταμείο, φυτεύοντας άλλους μάνατζερ, πρόθυμους να κάνουν τη δουλειά.
Το ένα είναι αυτό. Το δεύτερο αφορά τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις του παρελθόντος. Στο σύνολο της η αμυντική βιομηχανία, καθώς και άλλες επιχειρήσεις όπως η μεταλλουργική ΛΑΡΚΟ (σ.σ.: επίσης ακούγεται ότι θα ενταχθεί στο Ταμείο), βαρύνονται με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ παράνομων κρατικών ενισχύσεων, και ακριβώς για να μη βάλουν λουκέτο, παλαιότερες κυβερνήσεις, είχαν προχωρήσει σχέδια αναδιάρθρωσης, τα οποία δεν περπάτησαν.
Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) για παράδειγμα, έχουν καταδικαστεί στο παρελθόν σε "λουκέτο με αναστολή", έχοντας στην ουσία περιέλθει σε συνθήκες πτώχευσης. Τα βαρύνουν κρατικές ενισχύσεις εκατομμυρίων, όπως και άλλες αμυντικές βιομηχανίες, έχει επομένως κανείς την εντύπωση ότι δεν θα επιδιωχθεί να πωληθούν κάποια "καλά" περιουσιακά τους στοιχεία, ότι δεν θα επιδιωχθεί ένας διαχωρισμός σε "good", και “bad”;
Άραγε, το ίδιο δεν θα γίνει με τη ΛΑΡΚΟ, όπου η Κομισιόν έχει παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις κρατικές ενισχύσεις που πήρε τα προηγούμενα χρόνια η εταιρεία;
Με άλλα λόγια, οι ΔΕΚΟ γυρνούν σελίδα με την ένταξή τους στο νέο Ταμείο και τα πάντα είναι ανοικτά.
Το στίγμα φυσικά θα το δώσουν τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν το νέο Ταμείο των 99 ετών. Τα πρόσωπα αυτά θα δώσουν το τελικό σχήμα που θα λάβει το Ταμείο, με τις προτάσεις τους θα βάλουν τα θεμέλια προκειμένου να πειστεί ο επενδυτικός κόσμος ότι δεν πρόκειται για έναν ακόμη βάλτο φιλοξενίας δεκάδων χιλιάδων κρατικών ακινήτων, όπως συνέβη στο παρελθόν με την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, τα Ολυμπιακά Ακίνητα ή την Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου.
Λέγεται ότι ακόμη δεν έχει γίνει συντονισμένη συζήτηση γύρω από ένα τραπέζι μεταξύ θεσμών και κυβέρνησης για τα ονόματα, το γεγονός ωστόσο ότι ο νέος φορέας αρχίζει να "γεμίζει" με ΔΕΚΟ, δείχνει μια σχετική κινητικότητα.
Το κρίσιμο φυσικά ερώτημα δεν αφορά τις κυβερνητικές προτιμήσεις παρά το στίγμα που θα θελήσουν να δώσουν οι ίδιοι οι δανειστές στο Ταμείο.
Αν επιδιώξουν να τοποθετήσουν ανθρώπους προσανατολισμένους στην "εδώ και τώρα πώληση" περιουσιακών στοιχείων, τότε λογικά θα προτείνουν άτομα που διαπνέονται από πνεύμα ΔΝΤ.
Άνθρωποι ωστόσο που συμμετείχαν στις σκόρπιες και αποσπασματικές μέχρι τώρα κουβέντες μαζί τους για τα πρόσωπα, επικαλούνται μία μεταξύ αστείου και σοβαρού συζήτηση ότι "δεν μπορούμε εμείς να βάλουμε από τη μια πλευρά τον Τόμσεν και εσείς από την άλλη πλευρά τον Λαφαζάνη"…
ΠΗΓΗ: sahiel.gr
Όχι μόνο για τις αστικές συγκοινωνίες που πέρασαν το καλοκαίρι στο νέο Ταμείο, αλλά και για τη δεύτερη φουρνιά των επτά ΔΕΚΟ που περιλαμβάνει πολλά βαριά ονόματα, και που όπως αποκαλύπτει το τεχνικό μνημόνιο συνεργασίας που διέρρευσε χθες, θα μεταβιβαστούν σε αυτό από το φθινόπωρο.
Σε αυτές ανήκουν η ΔΕΗ (μεταβιβάζεται ποσοστό 34%), ο ΑΔΜΗΕ (51%), η ΕΥΔΑΠ (50%), η ΕΥΑΘ (51%), μαζί με το σύνολο της ζημιογόνου ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, δηλαδή την ΕΛΒΟ, την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), συν το Αττικό Μετρό, και τις Κτιριακές Υποδομές (ΚΤΥΠ).
Στο καλό σενάριο, όπου το νέο Ταμείο δεν θα αποτελέσει ένα ακόμη πάρκινγκ υγιών και ζημιογόνων ΔΕΚΟ, τα πρόσωπα που θα αναλάβουν το τιμόνι του και τα οποία δεν είναι ακόμη γνωστά, δεν θα διστάσουν έναν "ανασχηματισμό", δηλαδή αλλαγές στην ηγεσία των κρατικών επιχειρήσεων που θα ενταχθούν σε αυτό, αν δεν προσαρμοστούν με τα νέα δεδομένα.
Ποια είναι αυτά; Αρχές εταιρικής διακυβέρνησης, επαγγελματικό μάνατζμεντ, καλύτερη διαχείριση, περιστολή δαπανών, δηλαδή πρακτικές που σε άλλες ΔΕΚΟ εφαρμόζονται, και σε άλλες παραμένουν ακόμη το ζητούμενο, αφού ταλαιπωρούνται ακόμη από "αμαρτίες" του παρελθόντος ή του παρόντος.
Τι σημαίνει αυτό στη πράξη; Σύγκρουση με κατεστημένες νοοτροπίες, με συντεχνίες, με μικρά ή μεγαλύτερα συμφέροντα, γεγονός που σε συνδυασμό με το άνοιγμα των εργασιακών από το φθινόπωρο, εύκολα μπορούν να δημιουργήσουν ένα εκρηκτικό μείγμα, τα προεόρτια του οποίου βλέπουμε στις συγκοινωνίες.
Σε αμηχανία η κυβέρνηση, δίχως κάποιο σαφές σχέδιο, επιχειρεί με πρώτο και καλύτερο τον υπ. Υποδομών Χρ. Σπίρτζη να καθησυχάζει με κάθε ευκαιρία τους εργαζομένους πως δεν διακυβεύονται εργασιακές κατακτήσεις. Λέει όμως τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή, προβλέπει πως οι ΔΕΚΟ πρέπει να ανασυγκροτηθούν, και τούτο συνεπάγεται επώδυνες αλλαγές, που δεν αποκλείεται να αγγίξουν και ευαίσθητες εργασιακές χορδές, όπως σχεδόν πάντα συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Διαβάζοντας το νόμο για το υπερ-Ταμείο, αναφέρεται κατηγορηματικά ότι ο σκοπός της Εταιρείας Δημοσίων Συμμετοχών όπου και περνούν οι ΔΕΚΟ είναι να τις "διαχειρίζεται επαγγελματικά, να επαυξάνει την αξία τους, να αξιοποιεί τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ όσον αφορά την εταιρική διακυβέρνηση", να θέτει ως στόχο "τη μείωση των λειτουργικών εξόδων", ενώ οποιαδήποτε ρύθμιση που "παρέχει οικονομική ενίσχυση πρέπει να συνάδει με το ευρωπαϊκό δίκαιο".
Ανασχηματισμός
Το σημαίνουν όλα αυτά; Πρώτα-πρώτα, αλλαγές στην ηγεσία όσων ΔΕΚΟ οι διοικήσεις τους δεν προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Από τη στιγμή που η δημόσια περιουσία της χώρας είναι η εγγύηση για το δάνειο των 86 δισ. ευρώ του 3ου Μνημονίου, το πιθανότερο είναι ότι οι θεσμοί θα απαιτήσουν αλλαγές στην κορυφή της διοίκησης όσων κρατικών εταιρειών ενταχθούν στο νέο Ταμείο, φυτεύοντας άλλους μάνατζερ, πρόθυμους να κάνουν τη δουλειά.
Το ένα είναι αυτό. Το δεύτερο αφορά τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις του παρελθόντος. Στο σύνολο της η αμυντική βιομηχανία, καθώς και άλλες επιχειρήσεις όπως η μεταλλουργική ΛΑΡΚΟ (σ.σ.: επίσης ακούγεται ότι θα ενταχθεί στο Ταμείο), βαρύνονται με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ παράνομων κρατικών ενισχύσεων, και ακριβώς για να μη βάλουν λουκέτο, παλαιότερες κυβερνήσεις, είχαν προχωρήσει σχέδια αναδιάρθρωσης, τα οποία δεν περπάτησαν.
Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) για παράδειγμα, έχουν καταδικαστεί στο παρελθόν σε "λουκέτο με αναστολή", έχοντας στην ουσία περιέλθει σε συνθήκες πτώχευσης. Τα βαρύνουν κρατικές ενισχύσεις εκατομμυρίων, όπως και άλλες αμυντικές βιομηχανίες, έχει επομένως κανείς την εντύπωση ότι δεν θα επιδιωχθεί να πωληθούν κάποια "καλά" περιουσιακά τους στοιχεία, ότι δεν θα επιδιωχθεί ένας διαχωρισμός σε "good", και “bad”;
Άραγε, το ίδιο δεν θα γίνει με τη ΛΑΡΚΟ, όπου η Κομισιόν έχει παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις κρατικές ενισχύσεις που πήρε τα προηγούμενα χρόνια η εταιρεία;
Με άλλα λόγια, οι ΔΕΚΟ γυρνούν σελίδα με την ένταξή τους στο νέο Ταμείο και τα πάντα είναι ανοικτά.
Το στίγμα φυσικά θα το δώσουν τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν το νέο Ταμείο των 99 ετών. Τα πρόσωπα αυτά θα δώσουν το τελικό σχήμα που θα λάβει το Ταμείο, με τις προτάσεις τους θα βάλουν τα θεμέλια προκειμένου να πειστεί ο επενδυτικός κόσμος ότι δεν πρόκειται για έναν ακόμη βάλτο φιλοξενίας δεκάδων χιλιάδων κρατικών ακινήτων, όπως συνέβη στο παρελθόν με την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, τα Ολυμπιακά Ακίνητα ή την Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου.
Λέγεται ότι ακόμη δεν έχει γίνει συντονισμένη συζήτηση γύρω από ένα τραπέζι μεταξύ θεσμών και κυβέρνησης για τα ονόματα, το γεγονός ωστόσο ότι ο νέος φορέας αρχίζει να "γεμίζει" με ΔΕΚΟ, δείχνει μια σχετική κινητικότητα.
Το κρίσιμο φυσικά ερώτημα δεν αφορά τις κυβερνητικές προτιμήσεις παρά το στίγμα που θα θελήσουν να δώσουν οι ίδιοι οι δανειστές στο Ταμείο.
Αν επιδιώξουν να τοποθετήσουν ανθρώπους προσανατολισμένους στην "εδώ και τώρα πώληση" περιουσιακών στοιχείων, τότε λογικά θα προτείνουν άτομα που διαπνέονται από πνεύμα ΔΝΤ.
Άνθρωποι ωστόσο που συμμετείχαν στις σκόρπιες και αποσπασματικές μέχρι τώρα κουβέντες μαζί τους για τα πρόσωπα, επικαλούνται μία μεταξύ αστείου και σοβαρού συζήτηση ότι "δεν μπορούμε εμείς να βάλουμε από τη μια πλευρά τον Τόμσεν και εσείς από την άλλη πλευρά τον Λαφαζάνη"…
ΠΗΓΗ: sahiel.gr
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
ΕΛΛΑΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Tο gaidouri.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο.
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το gaidouri.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.